فرمالیسم یک نوع روش نگاه کردن به ادبیات است و ادبیات هم راهی برای شناخت زندگی به حساب می‌آید . این روش وقتی وارد متن زندگی می‌شود به انسان یادآوری می‌کند که از کنار هیچ رخدادی ، حتی کوچک و به ظاهر بی‌اهمیت بی‌توجه نگذرد و وقتی وارد ادبیات می‌شود به خواننده می‌گوید که عذاب وجدان راسکولنیکف ( قهرمان داستان جنایت و مکافات داستایوفسکی ) به همان اندازه مهم است که دکمه پالتوی رنگ و رو رفته‌اش. هر شعر در حقیقت تصویری از زندگی است و همان قدر که روابط درون این زندگی پیچیده و در هم تنیده است ساختارهای درون شعر نیز سر در گوش هم پچ پچ می‌کنند . در شعرهای ماندگار ، این ساختارها مانند راههای یک لابیرنت به هم می‌پیوندند و ذهن خواننده گاهی جایی میان این راه‌ها جا می‌ماند . کتاب « آیین صورتگری » تلاشی است برای شناساندن تعریف و تاریخچه مفهومی ادبی به نام نقد ادبی فرمالیستی و به کار بردن آن در ادبیات معاصر ایران . در این کتاب به این فرضیه نادرست غربی‌ها که نقد فرمالیستی را محصول ادبیات غرب و بویژه حلقه چند متفکر دانشگاهی آمریکایی می‌داند با نگاه انتقادی پرداخته می‌شود . « آیین صورتگری » در 240 صفحه راهی بازار نشر شده است .